Kolejnym punktem na naszej japońskiej mapie było Kioto. Miasto to jest utożsamiane z kolebką japońskiej kultury, tradycyjną architekturą czy tradycyjnym ubiorem lokalnej ludności.

Do Kioto dostaliśmy się pociągiem z Hiroszimy z przesiadką w Osace:

Dworzec kolejowy w Kioto okazał się imponującą budowlą, przede wszystkim był kolosalnych wymiarów w ultra nowoczesnym stylu. Z budynkiem zintegrowana jest Kioto Tower, wieża na szczycie której znajdują się restauracje otwarte do późnych godzin nocnych. Kioto Tower jest też świetnym punktem orientacyjnym.

Po przyjeździe na dworzec zdeponowaliśmy bagaże w przechowalni, a następnie załapaliśmy podmiejski pociąg do Świątyni Fushimi Inari (stacja Fushimi Inari – pociągi Nara i Keihan). Fushimi Inari to najsłynniejsza kaplica poświęcona bóstwu Inari, patronowi ryżu i sake. Znajduje się niedaleko dzielnicy Fushimi gdzie wyrabiana jest sake. Charakterystyczne dla tej świątyni są bramy torii, jest tam ich około tysiąca, a każda została ufundowana przez biznesmena, firmę, osobę prywatną aby zjednać sobie przychylność bogini.

Przechodząc pod poszczególnymi bramami dochodzimy do mniejszych świątyń, sama wędrówka na szczyt zajmuje około 2-3 godzin, to długo, biorąc pod uwagę, że samo wzgórze ma tylko 233 metry nad poziomem morza.

z napotkanymi Japonkami i Japoneczką 🙂

Następnie warto wybrać się do pobliskiego lasu bambusowego. Las robi wielkie wrażenie, a w szczególności gęstość i wysokość bambusów, które przewyższają wieżowce i maja około 20 metrów. Na głównej ścieżce prowadzącej przez las widzimy tłumy Japończyków, sporo w tradycyjnych strojach. Jeśli po drodze zmęczymy się spacerem, mamy możliwość wynajęcia rikszy, która zawiezie nas z powrotem na dworzec 🙂

Po południu przeszliśmy się jeszcze do świątyni Toji. Charakterystyczną cechą świątyni jest pięciokondygnacyjna pagoda, najwyższa w Japonii !

Kolejny dzień przeznaczyliśmy tylko i wyłącznie na zwiedzanie Kioto. Wbrew pozorom to bardzo duże miasto i raczej spacery od punktu A do B odpadają, lepiej skorzystać z komunikacji miejskiej. W mieście mamy dwie linie metra, ale o dość słabym zasięgu bądź dobrze rozbudowaną linie autobusową. Polecam zaopatrzyć się w bilet całodzienny, niestety na metro i autobus jest osobny, także sugeruję na samym początku postawić na komunikację autobusem miejskim. Cena całodziennego biletu to 500 JPY.

W planie zwiedzania Kioto znalazł się pałac cesarski. Jedyną możliwością wejścia na teren pałacu to zarezerwowanie zwiedzania w grupie z przewodnikiem. Opcja ta jest całkiem bezpłatna, ale należy szybko się decydować, bowiem terminy są bardzo odległe. Nam udało się zapisać do grupy prowadzonej w języku japońskim 🙂

Link do rezerwacji

Z pałacu skierowaliśmy się do jednej z wizytówek Kioto – Złotego Pawilonu. Jest to miejsce bardzo chętnie odwiedzane przez samych Japończyków, na miejscu zastaliśmy prawdziwe tłumy. Najpierw wianuszek ludzi do kasy biletowej, a następnie przez park wśród drzew aby dotrzeć do ogrodu w którym stoi Złoty Pawilon. Jest to wierna kopia, oryginał zniszczono w wyniku podpalenia w 1950 roku. Cała budowla pokryta jest płatkami złota. W stawie otaczającym Pawilon jest pełno ryb, ale niestety wędkowanie jest zabronione 🙂 podobnie jak selfie stick….

Kolejnym naszym celem był targ Nishiki. Jest to jeden z najsłynniejszych targów na świecie. Mieści się w pasażu między budynkami, a przykryty jest dachem – ciągnie się aż przez pięć przecznic, trochę nie przypomina typowego targu w naszym rozumieniu. Nishiki został założony w XV wieku jako targ rybny.

Aleja Pontocho – najpiękniej prezentuje się po zmierzchu. Przy ulicy zachowały się najstarsze herbaciarnie w których klientów zabawiają gejsze.

Po przejściu przez Aleje Pontocho dotarliśmy nad rzekę Kamo z bardzo szerokimi bulwarami, na których latem wystawiane są restauracyjne stoliki.

Stamtąd niedaleko już do dzielnicy Gion, która jest tak bardzo znana z powodu gejsz…niemniej jednak nie jest łatwo spotkać je na ulicy, szczególnie, że sporo Japonek wybiera tradycyjny strój i ciężko jest jednoznacznie stwierdzić kto się pod nim kryje, zwykła kobieta czy gejsza…W każdym razie w dzielnicy Gion mamy okazję zobaczyć zabudowania starego Kioto, które zachowały się po dziś dzień i nadają temu miastu szczególny klimat.

NASTĘPNY PRZYSTANEK: OSAKA